Eeuwige sneeuw

P1090751Eeuwige Sneeuw

De reis van huis naar wintervakantiedorp Tschagguns in Oostenrijk schept een fysieke afstand.  Het lijkt alsof door elke kilometer verder van huis, ook alle zaken van thuis verder van je af komen te staan. Eerst nog ga je na of alles goed is achtergelaten; gas uit, krant afgezegd, deur op slot…..Dan opent zich de wijde wereld. Een wereld die een stuk groter is dan de veertig vierkante meter woonoppervlak van je huis, waar  je voor je gevoel nu maanden hebt vastgezeten in vorst, sneeuw en ijs. Op weg naar vorst, sneeuw en ijs…

Beleving

Hieruit blijkt dat hetzelfde, ook heel anders kan zijn. Dezelfde elementen, een heel andere beleving. Daardoor geniet ik als ik met de auto naar de ingang van het  vakantieverblijf rijd, van de  anderhalve meter hoge sneeuwwanden. Lach ik als ik uitglijd over een  ijsklomp bij het uitstappen. Verheug ik me op morgen om in het ‘glazen huisje’ -met een oppervlakte van vier vierkante meter- boven de grote sneeuwvlakte te hangen en de koude vrieswind op mijn ingevette gezicht te voelen. Staande op de berg met  in de strakblauwe lucht de zon boven de ‘Drei Türme’, adem ik diep in en uit. Het gevoel van de ‘drie-eenheid’, nee, van eenheid overvalt me. Het overweldigende gevoel van nietig zijn. Het weten dat er iets groter is dan ik.

Het gevoel dat alles met elkaar verbonden is. Leven in het nu. Leven van miljoenen sneeuwkristallen die spiegelen in de zon. Leven van sterretjes in de ogen van mijn  kleinkinderen.Leven door de warmte van mijn ouders die ik voel in de zonnestralen.

Liefde, verbondenheid en vrede voelen in je hart. Het venster gaat open naar de Eeuwigheid. Eeuwige Sneeuw.

social media

 

Social media

Enkele maanden geleden was ik bij een voorlichtingsavond.  ZZPers  en social media. Mijn  relatie met de social media was een losse, niet op oer gevoelens gebaseerde relatie. Ik had alles; Facebook, Twitter, Linkedin, een website…maar er zat geen  verband in. Zo’n beetje hetzelfde gevoel als bij de huidige veertigers: alles hebben, maar niet de weg vinden om er domweg gewoon gelukkig mee te zijn.

Te hooi en te gras zette ik wat op de website, Facebook, Twitter en op Linkedin  stond maandenlang een verwijzing: zie www.henksmaling.nl  Je kwam dan uit op een statische pagina. Een stilstaand stoffig beeld. Net als in vele relaties als je al heel veel jaar bij elkaar bent.

Op die voorlichtingsavond ging ik het verband zien tussen een en ander, en het belang ervan. Als je de social media niet gebruikt zoals je ze moet gebruiken, ben je over vijf jaar niet meer zichtbaar volgens de deskundigen. En dat wil je niet. Je wilt zichtbaar blijven  Want zichtbaar blijven betekent dat de mensen je blijven zien, en daardoor jij de mensen. Als mensen-mens is dat absoluut noodzakelijk. Stel je voor geen mensen meer te ontmoeten voor wie je een huwelijksceremonie, uitvaart-, of naamgevingsritueel  mag verzorgen…

Daarom flink aan de slag met Jeroen Schalk, verhalend journalist & blogger en met heel veel geduld om mensen van mijn leeftijd uitleg te geven over social media. Onze wekelijkse ontmoetingen waren onmisbaar, leerzaam en gezellig. Nu weet ik heel veel van de social media. Ik kan ook al heel veel ermee, maar het kost ook heel, heel veel tijd. Maar het gaat steeds sneller zegt Jeroen.

Lees ik net een uitspraak waarvan ik de naam van de spreker niet  kan achterhalen, maar hij of zij schrijft: ‘met onze mobieltjes en social media kunnen we op elk moment met iedereen contact hebben. Daardoor lopen we het gevaar nooit contact met onszelf te hebben’

Dus als dit verhaaltje klaar is ga ik tijd nemen om wat op het Facebook van mijn hart te zetten en hoop ik het getwitter van mijn innerlijk leven te horen. Dan komt alles weer goed. Ontstaat weer dat harmonieuze gevoel als bij het goedmaken na bonje in de relatie.